تاثیر کم توانی ذهنی کودکان بر رضامندی زناشویی والدین

پژوهش پیش رو به بررسی مقایسه ئی رضامندی زناشویی در والدینِ کودکانِ کم توانِ ذهنی و عادی پرداخته و هدف از آن، یافتن پاسخی برای این پرسش ها بوده است که آیا بین والدین کودکان کم توان ذهنی و عادی، از لحاظ میزان رضایت زناشویی تفاوت وجود دارد یا خیر؟ آیا بین میزان رضامندی زناشویی در والدین کودکان کم توان ذهنی، برحسب سطوح مختلف کم توانی ذهنی، و رضامندی والدین کودکان عادی تفاوت وجود دارد؟ و آیا بین میزان رضامندی زناشویی والدین کودکان کم توان ذهنی و عادی، برحسب وضعیت اقتصادی و سطوح سواد (تحصیلات) آن ها تفاوت وجود دارد؟ آزمودنی های این پژوهش 110 نفر از والدین کودکان کم توان ذهنی و 26 نفر از والدین کودکان عادی مقیم شهر تهران بودند که در سال 1382 تحت پوشش مدارس استثنایی، مراکز بهزیستی و مدارس عادی قرار داشتنند که به شیوه ی طبقه ئی تصادفی انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرهای مورد نظر، پرسش نامه ی رضایت زناشویی آنریچ (enrich) به کار رفت که اعتبار و پایایی آن با فرم همانند خارجی مطابقت دارد. یافته های آماری نشان گر آن بود که بین والدین کودکان کم توان ذهنی و عادی، از نظر میزان رضامندی زناشویی تفاوت معنادار وجود داشت. هم چنین میزان رضامندی زناشویی والدین کودکان کم توان ذهنی، بر حسب سطوح کم توانی ذهنی، با رضامندی والدین کودکان عادی تفاوت معنادار نشان داد؛ و سرانجام، بین رضامندی زناشویی والدین کودکان کم توان ذهنی و عادی بر حسب سطح سواد (تحصیلات) آن ها تفاوت معنادار وجود داشت.